Βιώνουμε μια μεγάλη στιγμή της αλλαγής. Η ζωή αλλάζει. Η φύση αλλάζει συνεχώς, όπως και εμείς και το σώμα μας. Τα φυτά γνωρίζουν τον νόμο της αλλαγής, της προσαρμοστικότητας και της συνεργασίας, αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τα ανθρώπινα όντα.

Εδώ και μερικούς μήνες βιώνουμε συνθήκες αναγκαστικής αλλαγής. Μια αλλαγή που επιβάλλεται από έναν ιό, κάτι εξωτερικό της θέλησής μας, το οποίο ίσως διευκολύνει μια διαδικασία η οποία, από μόνη της, λόγω της τεμπελιάς και της άνεσης που δεν θα είχαμε επιλέξει για τον εαυτό μας. 

Αυτές οι στιγμές που ξεκινούν τη συνηθισμένη ισορροπία μας αλλάζουν πολλά πράγματα - δομές, προτεραιότητες και ακόμη και αξίες. Αυτό που φάνηκε προφανές, τώρα δεν είναι. Αυτό που μας φαινόταν πάντα σημαντικό, μπορεί τώρα να είναι μάταιο. Εάν προηγουμένως στις κλίμακές μας η υγεία, η αυτάρκεια και η αλληλεγγύη δεν ήταν στην κορυφή, τώρα ίσως κατακτούν μια νέα θέση. Θα είναι χρήσιμα όλα αυτά τα σημερινά παγκόσμια γεγονότα;

Αυτή τη στιγμή εξαρτάται από εμάς να επιλέξουμε να δούμε το ποτήρι μισό γεμάτο ή μισό κενό.

Την εποχή της δημοσίευσης αυτού του ιστολογίου βρισκόμαστε στην εποχή της Άνοιξης και χάρη στην καραντίνα είμαστε κλειδωμένοι στο σπίτι με τη δυνατότητα να παρατηρούμε στο διαδίκτυο διάφορες μαρτυρίες για το πώς η φύση αναπνέει με νέο τρόπο.

«Όταν η θαλάσσια κίνηση μειώνεται σημαντικά», εξηγεί η βιολόγος Valentina Braccia, «τα θαλάσσια πλάσματα, ειδικά τα κητοειδή, επωφελούνται από αυτήν. Η ηχορύπανση που προκαλείται από θαλάσσιες δραστηριότητες, μαζί με τη χημική ρύπανση, αποτελεί μια από τις κύριες απειλές για τα δελφίνια και τις φάλαινες. "Η θαλάσσια κίνηση στη Μεσόγειο συνεχίζει να αυξάνεται." Από το 2002 έως σήμερα - υπογράμμισε το Braccia - σχεδόν διπλασιάστηκε. Με ρυθμό ανάπτυξης 3/4% ετησίως ». Αυτή η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει σταματήσει πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες είναι καλή - τουλάχιστον - για το οικοσύστημα.

Τα νερά των καναλιών της Βενετίας έγιναν τόσο σαφή, ώστε τα γυμνάσια να μπορούν να παρατηρηθούν με γυμνό μάτι. Ακόμη και τα δελφίνια επέστρεψαν στα σιωπηρά λιμάνια της Τεργέστης και του Κάλιαρι στην Ιταλία, μόνο αγριογούρουνα έχουν δει στο κέντρο του Σασάρι.

Στους εγκαταλελειμμένους δρόμους του Μιλάνου οι λαγοί έχουν εντοπιστεί να ανακαλύψουν την κατοχή του φυσικού τους οικοτόπου. Οι άνθρωποι δεν βλέπουν στην πόλη, οι δρόμοι είναι άδειοι και βασιλεύει η σιωπή, σπάνε κατά διαστήματα από σειρήνες ασθενοφόρων και λίγα σποραδικά αυτοκίνητα. 

Εν τω μεταξύ, οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν επίσης σημαντική μείωση των επιπέδων ρύπανσης κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου απομόνωσης. Μια νέα ανάλυση, που κυκλοφόρησε το BBC και διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κολούμπια της Νέας Υόρκης, επιβεβαιώνει ότι τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης έχουν πέσει σε περιοχές του κόσμου όπου η διάδοση του Covid-19 είναι μεγαλύτερη, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας στη Βόρεια Ιταλία.

Δορυφορικές φωτογραφίες της NASA και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) έχουν ήδη δείξει αυτό αρκετές φορές. Τόσο η Κίνα όσο και η Ιταλία έχουν χάσει ένα μεγάλο μέρος από το γκρι παλτό τους, από λεπτή σκόνη, διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του αζώτου.

Λόγω του αποκλεισμού της αεροπορίας και των εκατομμυρίων ανθρώπων που εργάζονται από το σπίτι, οι εκπομπές αναμένεται να μειωθούν σε άλλες χώρες του κόσμου που τώρα επηρεάζονται περισσότερο από τον ιό.

Παρόλο που οι άνθρωποι που εργάζονται από το σπίτι είναι πιθανό να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη χρήση οικιακής θέρμανσης και ηλεκτρικής ενέργειας, η συγκράτηση των επιβατών και η γενική επιβράδυνση της οικονομίας θα έχουν πιθανώς θετικό αντίκτυπο στις εκπομπές.

Η φύση είναι πάντα εδώ και ανταποκρίνεται στις ανθρώπινες ανάγκες. Μια θετική πλευρά σε αυτήν την κατάσταση ήταν η μείωση της ρύπανσης για να ανταποκριθεί με ευγνωμοσύνη, «εδώ είμαι, είμαι εδώ, φροντίστε κι εγώ». Ποιος ξέρει, ίσως όλοι θα βγουν από αυτήν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης του Coronavirus, βελτιώνοντας τελικά την παγκόσμια αξία της υγείας, τόσο για την ανθρωπότητα όσο και για τη φύση.